Kryss og hasar

Kvigene må inn. Dei må venjast te. For 2 år sidan fekk alle kalvane namn på J, dfor heiter kvigene i år noko på J. Jaffa skal kalva om 11 dagar. Ho har lært seg til ved forbrettet og i mjølautomaten. I roboten har ho ikkje vågt seg inn. Jelena er inne, men held på å læra seg den uvanen at ho legg seg i skraperenna. Ser me det, får ho skjenn og må opp. Men ho vil ikkje ha så mykje drøs. I dag fekk me likevel så mykje kontakt med henne at me kunne møtast ved mjølautomatyen. stilt og fredeleg. Dei må ikkje verta redde. Då har me tapt, det veit me. Gamle som me er i gamet. Men i bakhovudet veit me så vel at vil du`kje så ska du! Og jelena ville. Med Kåre i bandet gjekk dei inn begge to. Føsrt sette ho hovudet høgt til vers. Det er ikkje lurt, for då kjem det ikkje mjøl. Rett før me heldt på å gje opp ( er det ikkje ofte sånn?) der bøygde ho hovudet og det tok til å sirla mjøl ned i automaten. Me hadde klart det! No har ho fenge smaken på det.
Irene er ei kvige frå i fjor som kasta då, men me hadde lyst å ha henne. Mora, Bitten, var eineståande kjekk og god. Så Irene lever og tok kalv på nytt til slutt, med ein kjøttfe okse, så det vert vel ein dralle. Me møttest med Irene òg ved mjølautomaten. Men det gjekk ikkje. Ho fekk sikkert klaus berre med å sjå inn i det smale holet. Det måtte me gje opp. Juice kom inn i dag. Ho har berre stende i døra no i fleire dagar og ikkje vågt seg inn. Det er litt trist med Juice. Ho har ikkje teke kalv. Og no får ho visst ikkje fleire sjansar. Endå ho er dotter til Drusa. Ho åt både silo og mjøl som eg lurte til henne på forbrettet. Janicke likar silo, men mjølet som eg ville ho skulle få smaken på, det var ho skepisk til. Det likna på tjukt støv, sa ho. Så langt kom me altså i dag. Ikkje så verst. Det går seg nok til etter kvart. Og så er det så gildt! Dei er så koselege alle. Berre me drøse, kosta og let vel. Då går det mesta. Ha ein god dag. God kulukthelsing frå fjoset.( Har du kjent kor godt det luktar i pelsen på ei kyr som går ute. Mm - nydeleg!)